|
AFKIRMAN
Sözüm ona bir haber sunucusu var. Bir masanın başında önce kalçasını sağa kıvırıyor, sonra sola kıvırıyor; sanki kabız olmuş da tuvalete yetişecekmış gibi bir havada yaklaşık kırk dakika haber niteliği olmayan bir yığın polemiği ekrana getiriyor, sonra da ardından tek yanlı eleştirilerle el kol hareketleriyle bir yerlere ayar vermeye çalışıyor.
Sonra ekonomi haberleri başlığı altında iki sene öncesine kadar gidip aynı kategoride üretici sorunlarını kullanarak halkın zihnini bulandırmak bütün toplumsal gelişmelere en olumsuz yanından bakarak halkı karamsarlığa itmek iktidarın iyi yaptığı şeyleri bile kötülemek, sözgelimi: Tanzim Satışları: “Kuyruk var. Sadece “iki şehirde mi olur bu?” diyerek eleştirmek ardından da “bunlar seçime kadar, seçimden sonra bunları kaldıracaklar!” diyerek niyet okumak. İzleyici ister istemez karamsarlığa düşüyor.
Haberlere Amerikan karşıtıymış gibi başlayarak Amerika'nın söylemlerini onların tonunda seslendirip Trump'ın sözcülüğünü yapmak bu polemikçinin başlıca marifeti “Trump güvenilmez falan” demesine bakmayın; bu bilindik bir Amerikan taktiğidir; sözde kötüle, seni bilmesinler, bir cins kamuflaj, gelin görün ki televizyonda reyting birincisi oluyor? Neden? Halkın problemlerini bir ağlama duvarına dönüştürerek arabesk bir trajedi yaratıp halkta sempati uyandırmak istiyor, ona göre S.Demirtaş masumdur, derhal salınmalıdır, HDP nin PKK ile ilgisi yoktur. PYD gibi demokratik bir partidir.
Dolar yükseldikçe, enflasyon arttıkca, işsizlik oranı fazlalaştıkça sevinçli bir şekilde bunları haber yapar, olumlu gelişmeler olunca da altında bişeyler arar, ya da bu haberleri vermez. Mazallah; Allah göstermesin bir yerde deprem olur, yangın çıkar, bu polemikçi sevinçle kükreyişe geçer.
Samimi değildir, emekli olur, belki de çalıştığı yerden zam almak için, artık herşeyden elini eteğinii çekiyor intiba uyandırıp twit atar, iki gün sonra “Daha gencim, tekavüt oldum ama bir yere gitmiyorum, buradayım” der.
Afkırman bilmiyor ki yaptığı her şey aslında iktidarın işine gelmektedir. “Madem ki bu böyle diyor, o halde iktidarın yaptığında bir hikmet vardır.” biçiminde bir yolla o eleştirdikce iktidar oy alıyor ve her seçim gecesi afkırman ve yancısı ekranda mosmor oluyor.
Her akşam yaklaşık dört milyon izleyicisi var. Helal olsun. Ancak dört milyonun en az bir milyon iki yüz bini iktidar yanlısı, o eleştirdikce karşısı daha da güçlenmektedir.
Bu seçim ikisi hariç, tüm siyasi aktörlerin son seçimi olduğu gibi, onun da son seçimi olacaktır.
Bir dahaki seçimde bu polemikçi de TV dünyasının tozlu raflarında yerini alacaktır.
|